Er is enkel dit moment
en tegelijk is 't onbekend
want als ik erover rep
is het juist daardoor al nep.
Dan is 't immers al voorbij.
Steeds opnieuw ontglipt het mij.
Het blijft altijd fantasie
dus iets wat ik nimmer zie.
Niettemin kan ik het denken
en dat denken aandacht schenken.
Zo kom ik er dichterbij
maar nog steeds ontgaat het mij.
Pas als ik er niet meer ben
kan het zijn dat ik het ken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten