Adem leert mij dat ik leef
en is tegelijk een zeef
die toekomst en verleden
filtert uit het heden
waarin hij enkel is
en ik ook steeds beslis.
Hij brengt mij terug naar nu
en doet dit continu.
Dit is een open veld
dat nooit een oordeel velt
over wat het draagt
of wat er wordt gewaagd.
Het is er ongevraagd
maar iets dat altijd daagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten