In de schaduw van mijn pet
gloeit soms op een sigaret
die mij voor een poosje redt
van de vrees te zijn verwed
doormijn onbezonnen stap
van het nemen als een grap
wat toch echt is serieus.
Zo nam ik mij bij de neus.
Nu ben ik voorbij de keus.
Buitennissig als een reus
blijf ik stil en eenzaam achter
en geen vriend nog langer lacht er.
Ik verheug me nog in 't vuur
dat slechts smeult voor korte duur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten