't Is een rare paradox:
ruimte is bedreigend.
Ik zit liever in een box,
zelfs al is het hijgend.
Waarom wil ik steeds een grens
terwijl ik toch vrijheid wens?
Is't omdat ik zo besta,
zonder grens verloren ga?
Ik kan ruimte niet verwijten
dat ik mij zo voel.
Deze zal mij nimmer bijten,
stelt dat niet ten doel.
Zij blijft open zonder slijten
en doordringt de hele boel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten