Ik sta dikwijls voor de keus:
welke richting moet mijn neus
nu gaan volgen als een pad
naar de stilte of de stad?
Onverschillig wat ik kies
blijft intussen het devies:
voel de grond waarop je staat,
neem die gelegenheid te baat
om te rusten in't moment
dat zijn eigen wijsheid kent.
Dan neem ik een ferm besluit:
vanaf nu maakt het niet uit
want de hemel is steeds boven
wat ik laken wil of loven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten