Ik zoek telkens naar vertier,
ben niet echt tevreden hier.
Toch wil ik tegelijk ook rust
en geen kapers op de kust.
Is die rust soms neergedaald
voel ik mij al snel verdwaald
en verloren in het veld
zelfs al is er geen geweld.
Dan bekruipt mij een gevoel
dat mij 't hebben van een doel
en een vage vrees voorschrijft.
Waarom is die angst zo groot?
Iets dat steeds hetzelfde blijft
is zo zeker als de dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten