Hier loop ik rond al heel wat jaren
maar niets is er nog opgelost.
Ik kan geen eind ontwaren
aan wat blijvend moeite kost.
Mijn angsten willen niet bedaren
want mijn lijf is als compost
dat ik niet kan bewaren,
al heb ik het fraai uitgedost.
De dood komt alsmaar nader
en ik kan hem niet stuiten.
Hoe lang ik ook vergader,
ik sluit hem nimmer buiten.
Laat ik daarom vriendschap sluiten
met hem die mij naar mij doet fluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten