Er valt alleen maar aan te nemen
dat de wereld nog bestaat,
los van wat ik waar kan nemen,
als niets mijn oog meer binnen gaat.
Met mijn oog sluit ik wat licht geeft uit.
Odysseus ontdeed zijn mannen van geluid
door hun oor met was te vullen
om in stilte hen te hullen.
Zo blijft er minder over
en wordt mijn rijk maar pover.
Of daar buiten nog iets is
wordt tot iets waarnaar ik gis.
Van binnen zijn er nog gedachten
die dwarrelen door diepe schachten
maar als de slaap komt zweven
geven ook zij hun leven.
Of daarbinnen nog iets is
is dan een vraag die ik niet mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten