Voortgekomen uit een bries
breng ik schoonheid in de vlijt,
bestuif de wereld met een nies
en ontneem aan elk de tijd
om iets anders nog te doen
dan mij te eren met een zoen.
In de schaduw van mijn lies
schuilt zo'n grote heerlijkheid
dat die pijn en moeite wies
opgehoopt in eeuwigheid.
Als het zonlicht tijdens noen
overgiet ik nu en toen.
Ik ben niet tuttig, kuis of kies,
van wat men smerig noemt niet vies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten