Wat zal er gebeuren als ik mijn huis verlaat?
Ik kan dat nu niet weten want ik zit nog hier
waar alles vol aanwezig is zonder een hyaat,
zichzelf genoeg. Het zoekt niet naar vertier.
Het is volkomen afgerond en helemaal gezond,
uniek en wonderlijk omdat er niets anders is.
Dat andere: het is niet eens een afgrond
omdat het er niet is: geen bedding, geen gevaar of nis.
Maar wat er is dat is al daar, onbegrijpelijk en klaar,
in zijn diepte niet te peilen, vrij van misverstand en feilen,
een onophoudelijk gebaar dat vooraf aan vals en waar
weergaloos gemaakt wordt zonder zelfs maar te verwijlen.
Het maakt niet uit waarnaar ik staar, naar rozen of naar pijlen,
zij komen onbelemmerd op alvorens heen te ijlen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten