Ik ben er dag en nacht op uit
mijn leven te bewaren
en als ik op problemen stuit
bezweer ik de gevaren
door met onschuldig snuit
naar raam of muur te staren.
Zo blijf ik het maar rekken,
wil mij respijt verstrekken,
maar enkel maar om te bedekken
dat ik toch eenmaal zal vertrekken.
De dood wil ik ontduiken,
ontsnappen aan zijn fuiken,
zorgen dat ik hem mis
maar zo bereid ik hem zijn dis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten