Ons kent ons en soort zoekt soort.
Waarom dan zucht naar 't onbekende?
Wat anders is is immers poort
naar wat vreemd is en niet wende?
Kijk dan eens goed naar wat je kent
(je slaat dit meestal over)
en je ontdekt: 't is onbekend,
ongrijpbaar en vol tover.
Zijn is schep uit niet-zijn:
dat zegt ons het woord schepping.
Vreugde is gemaakt van pijn,
herhaling is ontdekking.
Onscheidbaar blijft de lijn,
zijn is onttrekking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten