Hedenmorgen word ik klein.
Een schoteltje wordt plein
en de plooi in het gordijn
verandert in een diep ravijn.
Ik word nog kleiner
en wat vuil leek wordt nu reiner.
Stofjes gaan over in planeten,
elektronen in kometen
en tussen stoel en bed
gapen lichtjaren.
Niets dat mij belet
om door diamant te varen.
Nu word ik plotsklaps groot:
de aarde is een kruimel op mijn schoot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten