Ik ontdek meestal te laat
dat mijn denken op niets slaat
dan slechts op zichzelf alleen
maar zelfs dat is dan al heen.
Daarom ben ik eeuwig vrij
maar helaas ontgaat dit mij
zodra ik het ben gaan hechten
aan waarvoor ik dan ga vechten:
zaken die er los van staan
en hun gang gewoonweg gaan.
Maar mijn geest, zo enerverend,
is aan zich slechts refererend,
daarmee puur tautologie
waarvan ik geen snipper zie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten