Tijd kan nooit een keer beginnen
want beginnen kost al tijd.
Door mij hierop te bezinnen
daagt daardoor oneindigheid.
Deze kan ik heel goed denken
maar mijn oog brengt onderscheid
tussen wat het mij wil schenken:
vlakken eng, en dan weer wijd.
Laat ik nu een loodlijn neer
op dit feeëriek spektakel
ken ik echter keer op keer
diepte diep, zonder obstakel,
want degene die dit ziet
vind ik in die diepte niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten