Wat ik denk is in mijn geest.
Daarin kom ikzelf het meest
in al mijn verhalen voor
die ik tot vervelens hoor.
Maar soms ben ik even vrij
van dit denken en word blij.
Alles wat mij zorgen baart
wordt mij dan ineens bespaard.
Als een bloempje in de wei
ben ik vrij van averij.
Even is er frisse lucht
voordat er opnieuw, geducht,
dikke, zware, donk're wolken
mijn bewustzijn gaan bevolken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten