Ik vat mij op als een man,
doe daar niet snel afstand van,
niet vandaag en ook niet later.
Toch is dit als schrift in water
maar als ik dit niet herken
denk ik echt dat ik dit ben.
Om dit geloof te ondermijnen,
dat mijzelf zo doet verschijnen,
draai ik de gewoonte om
ook al lijkt dat nogal dom,
om te pakken wat ik wil.
In plaats daarvan geef ik stil
alles wat mij goed doet weg
zonder verder overleg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten