Ik kan goed doen maar ook kwaad,
naar een plein gaan of een straat,
mij verlagen of verhogen.
Daartoe kan ik althans pogen
want de tijd zal het gedogen.
Zo heb ik een groot vermogen.
Dit is steeds opnieuw gegeven
en een kenmerk van het leven,
eeuwen lang en telkens even.
Stilstaan kan ik trouwens ook
en aanschouwen hoe, als rook,
alle dingen gaan voorbij,
op zichzelf van oordeel vrij,
hoe de wereld speelt met mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten