Alle dingen gaan voorbij.
Zelfs geen stofje blijft bij mij.
En ook ik verander steeds,
ben bijvoorbeeld grijzend reeds.
Zit er dan dus echt niets bij
dat blijft van verdwijnen vrij?
Wis en drie: het zijn getallen
die zich zetten op gevallen
want de appels die ik tel,
hoe ik ze ook maar omknel,
zullen op termijn vergaan
maar hun aantal blijft bestaan.
Dit verschaft mij groot plezier:
twee plus twee blijft altijd vier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten