Ik tref mij in mijn kamer aan.
Wat moest gebeuren is gedaan,
Voorlopig heb ik niets te doen.
Al ben ik ook geen kampioen,
toch hoor ik het wel zeven slaan
en zie ik een pompoen.
Ik kan naar een concert toe gaan,
genieten net als toen,
maar kan ook kijken naar de maan
of naar mijn groene schoen.
Ik kan het feit niet meer verhelen
dat ik niet weet wat ertoe doet
maar blijf nu hier, vat goede moed,
durf mij waarempel te vervelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten