een navertelling. *)
Er was eens een rabbi, rijk,
badend in het aardse slijk,
die zijn weelde niet verheelde
maar die luidkeels mededeelde.
Dit ging velen veel te ver,
al te pralend blonk zijn ster.
Iemand sprak hem erop aan.
Toen gaf hij dit te verstaan:
"Weet dat altijd, dag en nacht,
Satan op zijn kansen wacht.
Speciaal in de woestijn
treft men hem het meeste aan
want daar staan de zielen, rein,
klaar om naar het licht te gaan.
Ik verberg mij in dit slijk
waardoor ik zijn dienaar lijk".
*) Uit: "Chassidische Vertellingen",
verzameld door Martin Buber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten