Soms kom ik in opstand
tegen wat mij telkens bindt,
wat tegen mij samenspant,
hetgeen ik dan droevig vind.
Geen gevolg geef ik dan aan
driften die mij stuwen.
Deze laat ik domweg staan
zonder ze te huwen.
In plaats van mij te laten gaan
kijk ik ze nauwlettend aan.
Dan breken zij niet meer baan
maar zij hangen als een traan
in het licht van mijn verlangen
dat ook zelf blijft hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten