Al het ene is verheven
en duldt daardoor niets daarneven.
Als ik het erover heb
is het juist daardoor al nep
want dan is het ene heen
en lig ik meteen alleen,
afgescheiden van de rest,
in een klein en veilig nest.
Dus neem ik dit maar als mest
want ik weet het al te best:
niemand kent het bij zijn leven.
Daarom brengt het vrees en beven.
Maar gelukkig valt de dood
op een dag in onze schoot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten