Op de tafel staat een pot
en die zal daar blijven tot
hij een keer wordt weggehaald
of een aeon hem vermaalt.
Ik verklaar dat ik hem zie.
Zelfs al is hij fantasie
staat hij nog steeds voor mijn neus.
Daarmee ben ook ik hier heus.
Toch is dit iets wat ik denk
en de situatie schenk.
Ook al blijft dit achterwege
staat de pot nog steeds terdege
op de plek waar hij nu is,
onbekommerd en gewis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten