Ik zoek naar het verband
tussen beperkt en onbegrensd,
tussen de omtrek van mijn hand
en wat mijn geest aan ruimte wenst.
Dat is er bij een korrel zand
en zijn gezellen op het strand.
Hij is een te bepalen deel
van een vastliggend geheel
maar voor de ruimte zonder rand
is hij onmeetbaar door't verstand.
En toch zijn ze er allebei:
wat meetbaar is, wat open.
Zij tonen hun gezicht aan mij:
oneindig zijn de knopen.
*): "Vorm is leegte, leegte is ook vorm."
Het soetra van het hart van overstijgende kennis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten