Ik voel hoe ik nu ademhaal,
kalm en onpartijdig.
Mijn adem is als een foedraal,
aan 't lichaam evenwijdig.
Hij herhaalt zich elke maal,
is met zichzelf niet strijdig,
zet zich voort bij elk verhaal
maar houdt zich toch afzijdig.
Ongestoord en nonverbaal
wordt hij zelf niet nijdig.
Toch heeft hij zijn eigen taal,
accuraat en tijdig.
De adem is een trouwe vriend,
altijd bij me, onverdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten