Als ik niet aan wat ook denk,
is het er dan wel?
Of komt het als ik't aandacht schenk
dan pas op als op de melk een vel?
Dan is er continu creatie
en het zijn manifestatie
van een zien zonder prestatie
vol zorgzaamheid en gratie.
Alleen ontgaat me het moment
waarop dit echt gebeurt.
Daardoor lijkt juist zo permanent
wat mijn doen en denken kleurt.
En omdat het mij ontgaat
weet ik niet of het bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten