Ik laat wel eens steken vallen
en ik geef mij op mijn kop.
Ik weet kansen te verknallen
en kook gaar in eigen sop.
Ik maak fouten in het weven
die ik moeilijk kan vergeven.
Zij vergallen mij het leven
en verlammen zo mijn streven.
Dan zie ik een ander vallen
tot verwondering van allen
en schiet ik uit mijn schulp
met onmiddellijke hulp.
Biedt dus mijn falen ook geen kans
voor mijn vrienden en hun dans?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten