Wij vinden telkens ons weer uit
desnoods als vierkant of als ruit,
als onverlaat of als schavuit
of held die eindigt op 't affuit.
En telkens weer opnieuw.
Als een houweel dat hieuw
de tijd aan stukken
om te zien of iets wou lukken.
Toch is er ook iets dat wij erven
en dat zo snel nog niet zal sterven:
dat is van elke schepping het verloop:
een ruimte en een splitsing en een doop,
dan zegepraal of falen, verdienen of betalen,
voordat de stenen verder malen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten