voor Mercedes Bravo Segui
In mijn lijf zijn het de botten
en in de aarde is het rots
die beweeglijkheid beknotten
en slechts zwijgen stijf en trots.
Zij zijn moeilijk te verzetten
maar gaan ze eenmaal mee
kan ik hun gang niet meer beletten
en is te breed voor hen geen zee.
Het is de trage massa,
verslaafd aan slaap en kassa,
waarop als drijfzand rusten
zowel de luiheid als de lusten
die mij dragen en omgeven
en benevelen mijn leven.
*) "Over Prometheus worden vier sagen verteld. Volgens de eerste werd hij omdat hij de Goden aan de mensen had verraden, aan de Kaukasus vastgeklonken en de Goden zonden adelaars die van zijn voortdurend aangroeiende lever vraten.
Volgens de tweede drong Prometheus zich door de pijn van de hakkende snavels steeds dieper in de rots, totdat hij er een mee werd.
Volgens de derde werd in de duizenden jaren zijn verraad vergeten, de Goden vergaten, de adelaars, hijzelf.
Volgens de vierde werd men, wat redeloos was geworden, moe. De Goden werden het moe, de adelaars werden moe, de wond sloot zich moe.
Bleef het onverklaarbare rotsgebergte. - De sage probeert het onverklaarbare te verklaren . Daar zij uit een grond van waarheid is ontstaan moet zij weer in het onverklaarbare eindigen."
(Franz Kafka: "Prometheus")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten