De mist kruipt tussen stenen,
graven en chrysanten
en kleeft aan mos en spanten,
danst met wie verdwenen.
Feeën en muzikanten
neigen het hoofd en wenen
over hersenpan en benen
van onzichtbare trawanten.
De wereld is van zielen vol
en niets is hen te dol.
Toch kan men hen niet vinden.
Ongrijpbaar als de winden
spelen zij hun rol,
vermetel, schalks en hol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten