De aarde is een groene schijf
vlak als een biljarttafellaken
met struiken star en stijf
die in de bries zacht kraken.
Daarboven als een hoepel
spant zich de hemel als een koepel
en omhult in 't eerste blauw
slierten mist en ochtenddauw.
Het geheel begint te draaien
als de trein zich in beweging zet.
Wat eerst stil stond gaat nu zwaaien
en de zon stapt uit zijn bed.
In de weiden staan soms schapen
naar het gouden licht te gapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten