Ik ben ijdel en kleinzerig,
desondanks toch zeer begerig.
Werd je daarom zo afkerig
van mijn fratsen zonder tal?
Maar misschien wist jij dat al.
Zuchtend onder schuldgevoel
ging ik nooit af op mijn doel
en dat dorst ik niet te tonen.
Dus kwam jij bij mij niet wonen
want dit kon je niet verschonen.
Dit is immers het geval
en nu ligt aan mij de bal
om mij hiermee te verzoenen
dankzij jouw bekwaam ontgroenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten