Ik wil altijd bij jou zijn
maar dat vind jij nu niet fijn.
Meer is er niet aan de hand." -
zo spreekt kalmpjes mijn verstand.
Toch sta ik daardoor in brand
want verbroken is de band
die mij aan het leven bindt,
waarin ik de reden vind
voor het feit van mijn bestaan.
Zonder dat zal ik vergaan.
Ik ben jou niet welgevallig
en toch ben je zo lieftallig.
Wat heb ik verkeerd gedaan
dat je mij niet meer ziet staan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten