Heden ben ik heerlijk lui,
zelfs te lui om te bedenken
wat het leven mij kan schenken.
In zo'n opgeruimde bui
hoef ik zelfs niet eens te wenken
want geen wrevel kan mij krenken.
Met mijn aandacht onverdeeld
is er niets wat mij verveelt
en de tijd verloopt vanzelf:
net was 't tien uur, nu al elf.
Verder hoef ik niets te doen.
Aan het eind van dit seizoen
komt het volgende naar voren
en zo gaat er niets verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten