Ik verdwaal en ik vergis me
als ik denk dat solipsisme
iets te maken heeft met mij.
Van die dwaling ben ik vrij
als ik weet: het is monisme
want het stelt slechts: al is één;
van objecten rest er geen.
Want als ik dan concludeer:
"heel de wereld is dus ik"
merk ik weldra, tot mijn schrik,
dat ik daarmee ook beweer
dat als ik die wereld ben
ik "mijzelf" daarin niet ken
en mij misloop, elke keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten