Heden geef ik alles op
doordat ik met wensen stop.
Ik zit enkel op de grond
en kijk zomaar in het rond.
Dan merk ik, nogal verwonderd,
dat geen mens mij nog bedondert.
Juist wanneer ik niets meer wil
zie ik hoe de ruimte, stil,
alle dingen vrij behuist.
Ik word nergens ingeluisd
en hoef niets te ondernemen.
Zonder plannen of systemen
komt dan alles naar mij toe,
ook al weet ik niet eens hoe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten