Dat ik sterf is al beklonken
zodra ik geboren word
maar van't leven word ik dronken.
Ik vergeet alras hoe kort
het maar duurt eer 't is geslonken
en zich in de diepte stort
waaruit dan geen nieuwe vonken
zich formeren tot een fort.
Als ik dit vandaag besef
ga ik zelfs voorbij aan lef
omdat ik mij dan verhef
boven waarin ik was verzonken:
valse hoop, futiel en klef
die naar mij kwam lonken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten