Ik heb mij nooit afgevraagd
hoe het komt dat, onversaagd,
ik zo sta in vuur en vlam
sinds jij in mijn leven kwam.
Ja, natuurlijk ben jij mooi,
van 't bestaan de hoogste tooi,
waardoor ik, van laag allooi,
mij steeds aan jouw voeten gooi.
Maar waarom dit nu zo is
blijft toch een geheimenis.
Is 't omdat jij mij verlangt
en daardoor van mij ontvangt
meer dan wat je nu kunt dragen
maar waarom je toch blijft vragen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten