Al mijn vrezen duurt maar voort
maar daardoor is het een poort
naar het wonder van het leven
dat zich onderscheidt door beven
want wat vast ligt, zwaar als lood,
is het kenmerk van de dood.
Angst is daarom een gegeven
dat ik niet hoef te weerstreven.
Zelfs al blijf ik daar maar even
gaan mijn zekerheden zweven.
En ik val in een ravijn
maar dat is niet meer dan schijn
want die diepte heeft geen grond
en alleen een grote mond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten