Alles stroomt en gaat voorbij.
Geen geval is daarvan vrij.
Zelfs het eeuwigste idee
stroomt nog met dit stromen mee.
Daarom ligt er nooit iets vast,
blijft er niets onaangetast.
Eigenlijk zijn er geen dingen
maar alleen herinneringen.
Die zijn echter los als zand,
lopen telkens uit de hand,
en ik kan ze niet bezitten
dus ga ik er niet om vitten.
Ik zeg nog wel "mijn en dijn"
maar dat is in feite schijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten