Waar kom ik toch steeds vandaan?
Ben ik eigenlijk ontstaan?
En waar ga ik straks naartoe?
Weet ik overigens hoe?
Ik sta met mijn mond vol tanden,
kijk verwonderd naar mijn handen,
ben als iemand die niet ziet
of in onbekend gebied
rondreist in ontheemde landen
of zojuist een vaas omstiet.
Maar de vragen blijven staan
en zij zullen pas vergaan
wanneer ik ben opgestaan
en voorgoed ben weggegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten