Ik duik graag in het verleden
en dan maak ik het tot heden,
zie opnieuw wat mensen deden
in uit as herrezen steden.
Leed is daardoor nooit geleden
want nog steeds hoor ik de beden
van een tijd, ofschoon vergleden,
die ik heden kan ontleden.
Alles is er momenteel,
het geheel en ook elk deel,
en het maakt niet uit hoeveel
tijd verstrijkt waarin ik speel
of weer nieuwe vruchten teel.
Als ik slik voel ik mijn keel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten