Ik word wakker uit een droom
en rust nu nog aan zijn zoom
waardoor ik zijn inhoud ken
als getekend met een pen.
Maar ik mag me niet verroeren
of de dag zal me ontvoeren
en mij boeien door zijn plan.
Dan weet ik er niets meer van.
Wat vereist is is respect
als voor sneeuw die ongerept
velden met zijn kleed bedekt
en een witte wereld schept.
Als ik dit maar blijf betonen
kan ik in de hemel wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten