Ik weet niet wat ik moet zeggen
en vertrouw dit niet genoeg.
Dus dan ga ik overleggen
in de hoop dat ik mij voeg
naar de doolhof met zijn heggen
op het plein of in de kroeg.
Maar, gedreven door de haast,
zit ik er toch meestal naast.
Soms zeg ik iets ook te vroeg
zonder dat men mij iets vroeg.
Ik ben bang voor dit moment
omdat het geen toekomst kent
en dit lokt mij uit mijn tent
want ik vlucht haast permanent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten