Ik heb soms de indruk dat
ik vooruit ga op het pad.
Als ik over stenen loop
is daarop misschien ook hoop
maar als ik mijn geest bedoel
houd ik liefst mijn hoofd toch koel.
Ik zit immers op mijn stoel,
fantaseer een hele boel,
maar verplaats me zelfs geen meter
en dat wordt ook nimmer beter.
In mijn geest zijn nergens punten.
Kan ik dan gaan van A naar?
Ik verbeeld me slechts mijn stunten
maar mijn lichaam doet niet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten