Als ik met mijn adem stop
staat mijn lichaam niet meer op.
Het zal minder goed gaan geuren
maar mijn geest kan niets gebeuren.
Die blijkt van mijn lichaam vrij
en hoort er dan niet meer bij.
Wat resteert is slechts het denken
en dat kan geen einde schenken
wat een slot heeft zelf een slot
en dit blijft doorgaan
tot in de oneindigheid
waarin geen grens is aan de tijd.
Mocht de geest er niet meer zijn
is er ook geen angst of pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten