Als ik naar mijn vloerkleed kijk
zie ik het aan draden rijk
die, met smaak dooreengeweven,
mij doen denken aan het leven
van de schapen voor de wol
en aan de ontwerpersrol.
Dan denk ik ook nog aan het gras
dat voor de wol noodzaak'lijk was
en aan de hoeveelheid geld
die ik voor 't kleed heb neergeteld.
Toch blijft dit alles denken
dat er altijd los van staat
en dat het zien nu niet kan krenken,
zonder manco of hyaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten