Min of meer bijeengeharkt
liep ik vanmiddag op de markt.
Ik zocht naar een nieuwe muts
want die ik had beviel mij niet.
Daardoor voelde ik mij nuts
en was ik stekelig als riet.
Plotseling zag ik een man,
zo elegant als het maar kan.
Daardoor werd ik blij gestemd
en ik vergat mijn huid en hemd.
Maar toen't een spiegel bleek te zijn
waarin ik mijzelve zag
was direct weer terug de pijn
en het gebruikelijk beklag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten