Soms is er al te veel gedonder
en dan duik ik onder.
Misschien gebeurt er nog een wonder.
maar niet door mij in het bizonder.
In de stilte blijf ik gaaf,
voor de buitenwereld braaf.
Ik kan kalm mijn boeken lezen
en heb verder niets te vrezen.
Ik zit rustig op mijn vlonder,
word weer helder en gezonder,
en de wereld die ik zie
is niet groter dan mijn knie.
Maar ik verzuim tegelijkertijd
kansen op meer vriend'lijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten